سخنی با دادستان محترم

حضرت حجه الاسلام

با سلام

از آنجا که این نامه هرگز به دست شما نمی رسد اما  خود مینویسم تا خود بخوانم شاید آرام گیرم

بر هر شهر نامی هست و نشانی هست.و این نشان یا از تاریخ آن شهر شکل میگیرد و یا فرهنگش.و چه خوب که نماد شهر ها از گذشته  تاریخی و فرهنگیشان باشد.

شنیده ام که جنابتان فرموده اند که مجسمه آریو برزن باید از میدانی به همین نام برداشته شود و در موزه گذاشته شود.

مجسمه که ارزش تاریخی ندارد که به موزه برده شود.پس چه چیز را میخواهید به موزه بفرستید؟

نام آریو برزن را ؟ یا تاریخش را؟ یقین فردا هم میگویید که نباید نامی از اریو برزن  بر زبان برده شود.

بگردیم در زمین تا ببینیم کدام کشور ها از تاریخشان گریزانند؟

جز آلمان به ندیده ام .که در خیلی مواقع تاریخش را حتی بازگو نمیکنند. به جرم تجاوز به دیگر کشور ها. به جرم نژاد پرستی. به جرم هیلتریسم. من که کشور دیگری را سراغ ندارم.

اما تاریخ من چیزی نیست که از آن بترسم که فراموشش کنم.

در تاریخ من کوروش وجود دارد. خدا او را ذوالقرنین نامیدند. در تاریخ من داریوش وجود دارد. داریوش دادگستر. در تاریخ من آریو برزن وجود دارد. دلاور همیشه تنها که همیشه به او خیانت میشود. در این تاریخ انوشیروان وجود دارد. پیامبر او را انوشیروان عادل نامید.

در تاریخ من جلال الدین خوارزمشاه وجود دارد

به فرزندان و یاران گفت چنگیز       که گر فرزند باید باید اینسان.

بگو که باید از چه بگریزیم؟

در تاریخم سلمان فارسی هم هست. کیسان فارسی (ابوعمره) هم ست

در تاریخم شهر بانو هم هست . مادر همه امامان بعد از امام حسین(ع). در این تاریخ دلاوری های بچه های این مرزو بوم در دفاع از این آب و خاک فراوانند. آخر میدانید!دفاع از خاک همیشه مقدس است چه آریوبرزن باشد و چه دلاوران هشت سال دفاع مقدس.

از چه بگریزیم که نماد تاریخم و گذشته ام را بایدبه موزه بسپارم.چرا فقط میخواهید بیداد دیگران را بستانید. داد ما را هم بستانید از کسانی که سعی میکنند تاریخمان را به سخره بگیرند. و بیهویت جلوه مان بدهندو....

ازفرهنگ خواستم بگویم دیدم نامه به درازا میکشد.فقط همین را بگویم وجود نماد آریو برزن در میدان ورودی شهر به ما افتخار میدهد، اما وجودساختمان  زندان در ورودی شهر یاسوج سرافکنده و خوارمان میسازد.. ابتدا فکری به حال این مقوله کنید.

                                     با تشکر